Hoe de beste cameralens kopen voor uw spiegelreflexcamera of compactcamera

Heb je een SLR of CSC en gebruik je nog steeds de kitlens? We onthullen wat een lensupgrade voor uw fotografie kan betekenen

Als je meer dan alleen belangstelling hebt voor fotografie, is de kans groot dat je een SLR of een compacte systeemcamera (CSC) bezit. Ze bieden veel voordelen op een smartphone: comfortabele ergonomie, tactiele bedieningselementen, een grote zoeker, superieure prestaties en een grote stijging van de beeldkwaliteit.

Ze bieden ook de mogelijkheid om van lens te wisselen. Hoewel het handig is om een ​​lens te hebben die alles doet, is het zelfs beter om een ​​lens te hebben die uitblinkt in de specifieke fotografische uitdaging waar je op dit moment aan werkt.

Beste UK camera deals: Bespaar €€€ op Sony, Canon en meer. Beste online fotografiecursussen over Udemy

Een typische kitlens is vrij onverantwoordelijk, met een 3x zoomlens en een niet bijzonder helder f / 3.5-5.6 maximaal diafragma. Andere lenzen dekken allerlei specialismen: groothoek, telefoto, macro, breed diafragma, kantelen en verschuiven, visoog. Sommige omvatten stabilisatie; sommige zijn gebouwd voor compactheid; sommigen bestrijken een groot zoombereik; en anderen kunnen helemaal niet inzoomen. Hun prijzen variëren van £ 80 tot £ 15.000 en verder.

Het opbouwen van een verzameling lenzen kan duur zijn, maar lenzen behouden hun waarde veel beter dan camerabehuizingen, en u kunt ze blijven gebruiken wanneer u uw camera gaat upgraden. , we zullen onderzoeken wat er beschikbaar is, wat de verschillende soorten lenzen kunnen doen en hoeveel u moet uitgeven. Als je nog steeds de kitlens van je camera gebruikt, helpen we je om je eerste upgrade uit te voeren om het ware potentieel van je camera te ontgrendelen.

Hoe de juiste lens voor uw camera te kopen

De eerste stap is om ervoor te zorgen dat je een lens kiest die bij je camera past, omdat ze fysiek in elkaar moeten passen, en dat wordt gedicteerd door het type lensbevestiging dat wordt gebruikt. Er zijn montageadapters waarmee u in sommige gevallen kunt mixen en matchen, maar tenzij u heel specifieke behoeften hebt, kunt u het beste op dezelfde houder blijven voor de camera en de lens.

SLR-lenzen zijn beschikbaar voor Canon-, Nikon-, Pentax- en Sony-camera's en gebruiken elk hun eigen vatting. Om deze SLR-mounts van andere mounts van dezelfde bedrijven te onderscheiden, hebben ze elk een specifieke naam:,, en Sony A of Alpha. De Sony A-mount is eigenlijk hetzelfde als de; Sony kocht Minolta en nam zijn lensvatting op toen het in 2006 zijn eerste spiegelreflexcamera's lanceerde. Dat kan handig zijn om te weten of je op zoek bent naar tweedehandskoopjes.

Alleen omdat een lens op uw camera past, hoeft dit niet per se te werken. Canon gebruikt bijvoorbeeld dezelfde EF-houder voor zijn full-frame en cropped-sensor-spiegelreflexcamera's. Een uitgesneden sensor is kleiner dan full-frame, dus elke lens die is ontworpen voor full-frame werkt ook perfect op een spiegelreflexcamera. Het zal het licht buiten de randen van de sensor focussen, maar dat kan geen kwaad. Een lens die alleen is ontworpen voor cropped-sensor SLR's, kan echter geen afbeelding maken die een volformaat sensor vult. Sommige full-frame camera's herkennen deze lenzen en schakelen automatisch over naar de modus voor cropped-sensoren, maar dat verslaat het doel van het kopen van een full-frame camera.

Het voordeel voor SLR-eigenaren met een cropped-sensor is dat deze lenzen minder kosten dan hun full-frame-equivalenten. SLR-lenzen die zijn ontworpen voor bijgesneden sensoren, worden op verschillende manieren geïdentificeerd. Canon noemt ze EF-S-mount. Nikon gebruikt FX voor full-frame en DX voor cropped-sensor. Sony's cropped-sensor SLR-lenzen hebben een DT-voorvoegsel. Pentax full-frame lenzen staan ​​bekend als FA, terwijl de cropped-sensor lenzen DA worden genoemd.

Een gids voor het kopen van de beste houder voor uw spiegelreflexcamera of compactcamera

SLR-camerabevestigingen bestaan ​​al tientallen jaren en zijn in die tijd geëvolueerd. Zo werd de Nikon F-vatting in 1959 gelanceerd en sindsdien zijn verschillende elektrische contacten toegevoegd om de focus en het diafragma te regelen. In de meeste gevallen zijn de camera's en lenzen naar voren en naar achteren compatibel, zodat ze bruikbaar zijn maar mogelijk enkele functies missen als de camera of lens dit niet ondersteunt. Sommige oude lenzen werken echter mogelijk niet of kunnen zelfs de camera beschadigen, dus doe onderzoek voordat u gaat winkelen.

De meest voorkomende valkuil is dat recente Nikon-lenzen een geïntegreerde autofocusmotor hebben en dus laten de verschillende consumentengerichte Nikon-spiegelreflexcamera's (de D3400, de D5600 en hun voorgangers) de in-camera autofocusmotor weg die nodig is om oudere lenzen te besturen. De AF-S, AF-I of AF-P aangewezen lenzen zijn prima, maar andere bieden geen autofocus op deze camera's. Dit omvat de Nikon 50 mm f1.8 D AF, die ongeveer £ 160 kost, dus in plaats daarvan moet je gaan voor de meer recente Nikon 50 mm f1.8 G AF-S (ongeveer £ 200). Goedkopere Nikon-spiegelreflexcamera's zoals de D7500 en zijn voorgangers hebben dit probleem niet.

Nikon 2137 AF Nikkor 50 mm F / 1.8 D FX volledig kader Prime Lens voor Nikon DSLR-camera's

£109.00

Nikon AF-S NIKKOR f / 1.8G Lens - 50 mm

£199.99

Compacte systeemcamera's, ook wel spiegelloze camera's genoemd, zijn relatief nieuw en dus zijn er minder compatibiliteitsproblemen om te navigeren. De meeste fabrikanten hebben hun eigen spiegelloze vatting:, en Pentax Q. Sony heeft twee versies van zijn E-vatting: lenzen genaamd Sony E zijn voor zijn cropped-sensorloze camera's, terwijl je Sony FE-lenzen nodig hebt voor zijn full-frame mirrorless camera's.

Olympus en Panasonic hebben samengewerkt om de eerste spiegelloze houder te produceren, bekend als Micro Four Thirds (M43), en u kunt hun camera's en lenzen mixen en matchen. De enige voorwaarde is dat alle Olympus M43-camera's optische stabilisatie in het lichaam bevatten. Het resultaat is dat maar een paar Olympus-lenzen een ingebouwde stabilisatie hebben, terwijl Panasonic de neiging heeft stabilisatie in de lenzen op te nemen en deze minder vaak in zijn camera's inbouwt. Als gevolg hiervan kan het combineren van een Panasonic-camera en een Olympus-lens u zonder stabilisatie verlaten.

Er zijn verschillende andere fabrikanten die lenzen produceren voor een reeks mounts: Tamron en Sigma zijn de twee grote namen, maar er zijn verschillende andere zoals Samyang, Tokina en Voigtlander. Tamron en Sigma zijn meestal een beetje goedkoper dan het kopen van een vergelijkbare lens van Canon, Nikon, enzovoort, en ze zijn over het algemeen op de hoogte voor beeldkwaliteit.

Alles wat u moet weten over diafragma, brandpuntsafstand, scherptediepte en zoombereik

Lensnamen zijn meestal een stapel letters en cijfers. Ze zijn niet de meest pakkende namen, maar zodra je het jargon begrijpt, krijg je een goed idee van wat er te bieden is. Laten we de Canon EF-S 18-135mm f3.5-5.6 IS USM als voorbeeld nemen. We weten dat het door Canon is gemaakt en EF-S vertelt ons dat het werkt met Canon-spiegelreflexcamera's met een bijgesneden sensor.

Het 18 - 135 mm-beeld is het bereik van de brandpuntsafstand. Dit bepaalt de zoompositie van een bepaalde lens, maar terwijl een 7.5x zoomlens alleen aangeeft hoe groot het bereik is, geeft een brandpuntsafstand van 18-135 mm de specifieke zoomposities aan die door die lens worden geboden. 18-55 mm en 100 - 300 mm hebben beide een 3x zoomlens, maar het zijn zeer verschillende lenzen. 18-55 mm is relatief groothoek, terwijl 100-300 mm een ​​telelens is.

De brandpuntsafstand kan worden omgezet in een horizontaal gezichtsveld (FOV), de hoek van de weergaven die de linker- en rechterrand van het frame vormen. Een brandpuntsafstand van 18 mm geeft bijvoorbeeld een horizontaal gezichtsveld van 90 graden. Naarmate de brandpuntsafstand langer wordt, versmalt de FOV. Een 50 mm-lens heeft een 40-graden FOV, 100 mm komt overeen met 20 graden enzovoort. De meeste mensen doen echter niet de moeite met FOV-waarden. Het is gemakkelijker om alleen in brandpuntsafstanden te denken en eraan te wennen hoe een bepaalde brandpuntsafstand eruitziet.

De f3.5-5.6 is het maximale diafragma dat deze lens toestaat. Er zijn twee figuren in dit voorbeeld omdat het maximale diafragma van deze lens varieert afhankelijk van de brandpuntsafstand. Dus in dit geval is het maximale diafragma bij 18 mm f / 3.5 en bij 135 mm is dit f / 5.6.

Het diafragma is in wezen de grootte van het gat in het midden van de lens dat bepaalt hoeveel licht wordt doorgelaten. Een groter diafragma betekent meer licht, wat vooral handig is als u bij weinig licht fotografeert. Dit betekent dat je een kortere sluitertijd kunt gebruiken om beweging te bevriezen of een lagere ISO-snelheid om ruis te verminderen.

Een groter diafragma geeft ook een smallere scherptediepte, waarbij het onderwerp scherp is maar de achtergrond en voorgrond wazig zijn. Een kleine scherptediepte kan portretfoto's vlakker maken en is een belangrijke reden waarom mensen hebben gekozen voor een upgrade van een compactcamera of een smartphone naar een spiegelreflexcamera of CSC. Opwaarderen van een kitlens naar een prime kan een verdere grote boost geven aan de scherptediepte-effecten.

De scherptediepte wordt ook beïnvloed door de grootte van de sensor, de brandpuntsafstand en de afstand tot het onderwerp. Voor de kleinste scherptediepte kiest u voor een grote sensor, een groot diafragma, een lange brandpuntsafstand en houdt u uw hoofdonderwerp zo dicht mogelijk bij de lens.

Wat betekenen de letters IS en USM voor een cameralens?

Diafragma-nummers zijn verwarrend omdat lagere getallen een groter diafragma betekenen. De manier om dit te onthouden is om de '/' te noteren in de manier waarop ze zijn geschreven. De opening is eigenlijk de verhouding van de grootte van het gat gedeeld door de brandpuntsafstand, en deze worden uitgedrukt als breuken. Dus denk aan f / 8 als zijnde 1/8 en f / 2 als 1/2 - als 1/2 een groter getal is dan 1/8, laat een f / 2 diafragma meer licht binnen dan f / 8.

De diafragmawaarde heeft betrekking op de diameter van het gat, dus een f / 2 diafragma is twee keer zo groot als f / 4. Het gat is echter tweedimensionaal, wat betekent dat het twee keer zo breed is en ook twee keer zo lang. Dat betekent dat het vier keer zoveel licht doorlaat. Om dit te begrijpen, stel je een enkele vierkante steen voor. Een groter vierkant dat bestaat uit twee stenen breed bij twee stenen hoog, kan oplopen tot vier stenen. Een blok van vier bij vier zou 16 stenen nodig hebben. Dezelfde hoeveelheid licht schijnt op elke steen, dus een verdubbeling van het diafragma betekent vier keer zoveel licht.

De laatste stukjes van de naam van deze Canon lens zijn IS en USM. IS is een afkorting voor beeldstabilisatie, waarbij een systeem van bewegingssensoren en bewegende lenselementen worden gebruikt om camerabewegingen tegen te gaan bij het maken van foto's en video's. Dit is vooral handig wanneer u bij weinig licht fotografeert, of voor tele-fotografie waarbij camerabewegingen bijzonder moeilijk te vermijden zijn. Andere fabrikanten gebruiken verschillende acroniemen voor hun stabilisatiesystemen, zoals OSS van Sony, OIS van Panasonic en Nikon's VR (voor vibratiereductie).

USM staat voor ultrasone motor. Dit is Canons topklasse autofocus-motorsysteem, dat sneller en stiller is dan andere ontwerpen. Verschillende andere voorvoegsels en achtervoegsels verschijnen op lensmodelnamen om aan te geven dat ze premiummodellen zijn of extra functies hebben. Een Canon-lens met een 'L' na het diafragma betekent dat het uit het professionele bereik komt. Panasonic gebruikt het Leica-merk op zijn betere lenzen, terwijl Fujifilm een ​​'R' in zijn premium modelnamen laat vallen. U ziet misschien ook dat WR aangeeft dat een lens weerbestendig is, of ED voor extra-lage dispersie, wat helpt om ongewenste optische artefacten te verminderen.

Uiteindelijk zijn het montagetype, de brandpuntsafstand en het diafragma de belangrijkste specificaties, stabilisatie is vrij belangrijk en de rest kun je onderzoeken zodra je een paar lenzen hebt gevonden die voldoen aan je vereisten.

Het verschil tussen het kopen van een lens voor een kortbeeld-camera versus een full-frame camera

Als u een full-frame camera bezit, zijn de brandpuntsafstanden relatief eenvoudig te begrijpen. Veel spiegelreflexcamera's en bijna alle CSC's gebruiken echter een sensor die kleiner is dan fullframe. Dit zijn soms bekend als cropped-frame camera's omdat hun kleinere sensoren vergelijkbaar zijn met het maken van een full-frame foto en het bijsnijden.

Dat betekent dat voor een gegeven brandpuntsafstand de FOV kleiner is wanneer deze is gemonteerd op een camera met bijgesneden sensor in vergelijking met een full-frame camera. Hoeveel kleiner wordt gedefinieerd door de cropfactor van de sensor. Nikon DX-spiegelreflexcamera's hebben een cropfactor van 1,5x, dus een 50 mm-lens gedraagt ​​zich als een 75-mm lens op een full-frame camera (50 x 1,5 = 75). Micro Four Thirds-sensoren hebben een 2x crop, dus een 50 mm-lens is vergelijkbaar met een 100 mm-lens op een full-frame camera.

Wanneer u een compacte camera of bridge-camera koopt, worden de genoemde brandpuntsafstanden al geconverteerd naar 35 mm equivalente waarden. Het werkelijke bereik van de brandpuntsafstand op een bridgecamera kan 4,4-218 mm zijn, maar omdat de kleine sensor een crop-factor van 5,5x heeft, gedraagt ​​de lens zich als een 24-1200 mm-lens op een full-frame camera. De specificatie van 24 - 1200 mm is degene die wordt aangehaald, omdat deze het FOV-bereik voor deze combinatie van camera en lens aangeeft.

SLR- en mirrorless-lenzen worden beschreven aan de hand van hun werkelijke brandpuntsafstanden, dus u moet ze omzetten naar 35mm-equivalente waarden om een ​​goed inzicht in het beschikbare gezichtsveld te krijgen. Om dit te doen, vermenigvuldigt u gewoon de brandpuntsafstand (en) van de lens met de cropfactor van de camera. Het is een beetje een hoofdpijn, maar je hoeft het alleen maar te doen als je lenzen koopt en niet elke keer als je een foto neemt.

De voordelen van het kopen van een prime-lens met een vaste brandpuntsafstand

Een prime lens heeft een vaste brandpuntsafstand, dus er is geen zoomfunctie. Dat klinkt misschien frustrerend als je gewend bent aan een kitzoomlens, maar er is een bevredigende discipline om een ​​vaste brandpuntsafstand te gebruiken, en je hoeft niet altijd dezelfde prime-lens te gebruiken.

Het weglaten van de zoomfunctie betekent dat ontwerpers zich kunnen concentreren op andere dingen. Dat betekent meestal een veel breder diafragma, wat de beeldkwaliteit bij weinig licht verhoogt en een geringe scherptediepte oplevert. Een populaire eerste lensupgrade is een 50 mm prime, ook wel 'handige vijftig' genoemd. Een 50mm f / 1.8 voor Canon, Nikon, Sony en Pentax spiegelreflex kost ongeveer £ 120. f / 1.8 vangt vier keer meer licht op dan f / 3.5 en 16 keer meer dan f / 5.6.

Canon EF 50 mm f / 1.8 II lens

£101.62

Nikon AF-S NIKKOR f / 1.8G Lens - 50 mm

£199.99

Sony SEL50F18 E-vatting - APS-C 50mm F1.8 prime lens (zwart)

£249.00

Meer hoogwaardige modellen met een f / 1.4 maximaal diafragma (twee keer zoveel licht vangen als f / 1.8) kosten ongeveer £ 400. Dat is een vrij grote prijsstijging voor wat een minimaal voordeel zou kunnen zijn, maar meer betalen heeft ook de neiging superieure optische prestaties te leveren. Dat kan een scherpere focus betekenen, vooral bij grote diafragma's, een betere geometrie waarbij rechte lijnen in het onderwerp perfect recht lijken en minder tekenen van chromatische aberraties, waarbij de groene, rode en blauwe elementen van het beeld niet perfect op één lijn liggen.

Je wilt echter niet per se altijd op f / 1.4 schieten. De scherptediepte kan zo smal zijn dat nauwelijks een onderwerp scherp in beeld is - misschien iemands linkeroog maar niet zijn rechteroog. Dat kan in sommige gevallen heel goed werken, maar de meeste fotografen gebruiken meestal diafragma rond f / 2 tot f / 2.8 voor portretten.

De 50 mm brandpuntsafstand staat bekend als 'normaal' omdat het een gezichtsveld geeft dat vergelijkbaar is met het menselijk zicht. Dat is enigszins twijfelachtig, omdat onze visie eigenlijk meer een 180-graden panorama is, maar de 50 mm-brandpuntsafstand lijkt vrij goed te werken als het gaat om het vastleggen van de dingen die je duidelijk voor je ziet. Het is ideaal voor straatfotografie, stilleven en productfotografie, foto's van groepen mensen, portretten van gemiddelde lengte en hoofd- en torso-opnamen.

Om dezelfde 50-mm equivalente brandpuntsafstand te krijgen op een camera met bijgesneden sensor, hebt u een kortere prime-lens nodig. Voor camera's met een cropfactor van 1,5x, ga je voor een 35 mm, terwijl je voor Micro Four Thirds een 25 mm nodig hebt. Je kunt natuurlijk nog steeds een 50 mm gebruiken, maar hij gedraagt ​​zich als een 75 mm op een SLR met uitgesneden sensor.

In feite is dat niet ver van 85 mm, wat een algemene brandpuntsafstand is voor hoofd-en-schouders portretten. Je zou dit type opname met elke lens kunnen vastleggen, gewoon door dichter bij of verder weg van het onderwerp te gaan staan. Met kortere brandpuntsafstanden moet je echter vrij dichtbij komen, wat intimiderend kan zijn voor het onderwerp.

De meeste fabrikanten produceren een groot aantal prime-lenzen met brandpuntsafstanden, variërend van groothoek tot telefoto, en macro- en andere specialismen in beslag nemen. Ze hebben de neiging grotere diafragmaopeningen te bieden en superieure optieken te leveren in vergelijking met hun zoemende tegenhangers. Optische stabilisatie is ongebruikelijk bij prime lenzen, maar er zijn uitzonderingen, zoals de Panasonic Lumix G 42.5mm f / 1.7 ASPH Power OIS en.

Hoe een groothoek- of fisheye-lens kopen voor landschaps- en productfotografie

Architectuur-, auto- en productfotografen gebruiken vaak een groothoeklens om onderwerpen er dramatisch en imposant uit te laten zien. Groothoek werkt ook goed voor landschappen, als u een grote vlakte van de voorgrond in de opname wilt opnemen. Het is de standaardbenadering voor makelaarsfotografie, waarbij het erom gaat kamers ruim te laten lijken.

De meeste kitlenzen bedekken de groothoek redelijk goed - 18-55 mm met een 1,5x crop-factor komt overeen met 27-82,5 mm op een full-frame camera - maar een 24 mm of breder equivalent overdrijft het effect. Groothoeklenzen zijn beschikbaar als prime-lenzen of zoomlenzen, waarbij de prime-lenzen weer grotere openingen bieden. Groothoeklenzen zijn een beetje meer gespecialiseerd, dus prijzen beginnen over het algemeen vanaf ongeveer £ 300. Er zijn echter uitzonderingen, zoals de (voor cropped-sensor Canon spiegelreflexcamera's), die ongeveer £ 240 kost.

De meeste groothoeklenzen zijn wat bekend staat als rechtlijnig, waarbij rechte lijnen in het onderwerp recht in de foto verschijnen. Het alternatief is een fisheye-lens, waarbij het zicht rond het midden van het frame is gebogen. Rechtlijnige beelden kunnen er raar uitzien bij extreem korte brandpuntsafstanden, met een uitgerekt uiterlijk in de hoeken van frames. Voor natuurlijke in plaats van door de mens gemaakte onderwerpen ziet een fisheye-lens er soms natuurlijker uit. Het kan ook een aangenaam creatief effect zijn in stedelijke omgevingen.

Hoe een telelens te kopen voor sport, dieren in het wild en paparazzifotografie

Telefoto betekent simpelweg een lange brandpuntsafstand, meestal 150 mm en hoger. Deze lenzen worden vaak gebruikt voor fotografie van sporten, dieren in het wild en paparazzi. Minder controversieel, ze zijn handig voor het vastleggen van portretten van mensen als je liever natuurlijke dan geposeerde foto's wilt maken. Met een brandpuntsafstand van 200 mm (full frame-equivalent) kunt u portretten maken vanaf de andere kant van een kamer.

Als u een voetbalwedstrijd of grote dieren fotografeert, kunt u een zoomfactor van 70 - 300 mm gebruiken. Voor vogels of verre dieren kan een onderwerp met een brandpuntsafstand van 500 mm of groter het frame vullen. Deze lenzen zijn echter duur. Daarom zijn cropped-sensor-spiegelreflexcamera's populair voor sport en dieren in het wild, omdat ze de brandpuntsafstand van lenzen effectief vergroten. Een 70 - 300 mm-lens op een SLR met uitgesneden sensor gedraagt ​​zich als een 105 - 450 mm-lens op een full-frame camera.

Er is een grote verleiding om te gaan voor de langste brandpuntsafstand die je je kunt veroorloven, maar het is niet het beste en het beste. Als je een bewegend onderwerp fotografeert, zoals vogels tijdens de vlucht, is er niet veel zin in een 500 mm-lens, omdat het erg lastig zal zijn om het onderwerp in beeld te houden. Met de enorme sensorresoluties van vandaag kunt u altijd een foto bijsnijden en toch voldoende megapixels hebben voor een hoogwaardige afbeelding. Als u het zich kunt veroorloven om te plonsen, is het de moeite waard om een ​​groter diafragma over een langere brandpuntsafstand te overwegen. Dankzij een groot diafragma kunt u kortere sluitertijden gebruiken om de beweging te bevriezen zonder dat u de ISO-snelheid hoeft te verhogen en de daaruit voortvloeiende ruis oplost.

De meeste telelenzen bevatten stabilisatie, ongeacht of ze prime- of zoomlenzen zijn, omdat zelfs de kleinste shakes worden uitvergroot bij langere brandpuntsafstanden.Dat is echter geen probleem als u een statief gebruikt of als u snel bewegende onderwerpen zoals vogels fotografeert. In dit scenario hebt u een zeer korte sluitertijd nodig om bewegingsonscherpte van het onderwerp te voorkomen, en dit vermindert ook het risico op onscherpte door camerabewegingen. Daarom kun je een paar kilo besparen door te doen zonder stabilisatie. Canon verkoopt bijvoorbeeld een 75-300 mm f / 4-5,6 USM-lens voor ongeveer £ 260, terwijl het gestabiliseerde equivalent £ 450 kost. Overigens, als je het premium 'L'-model wilt, kost het je £ 1.280.

Tips voor het aanschaffen van een veelzijdige lens voor op reis en sightseeing

Sommige lenzen nemen de 'alles-of-niets'-benadering in plaats van zich te specialiseren in een specifiek type fotografie. Hoewel een 18-55 mm-lens prima is om mee te beginnen, biedt een 18 - 135 mm-lens een veelzijdiger 7,5 x zoombereik zonder het gedoe van het verwisselen van lenzen. Canon biedt deze lens als premium kitlensoptie voor de EOS 80D, en het is een waardevolle upgrade voor algemene fotografie, zoals sightseeing. De Tamron 18-270 mm f3.5-6.3 Di II VC PZD gaat nog verder met zijn 15x zoombereik en is verkrijgbaar in Nikon of Canon SLR-steunen. De openingen van deze lenzen zijn onopvallend en het is onwaarschijnlijk dat ze uitblinken voor beeldkwaliteit in vergelijking met lenzen met kortere brandpuntsafstanden, maar er valt veel te zeggen omdat je niet hoeft te wisselen tussen lenzen wanneer je onderweg bent.

Er zijn een paar lenzen met bescheiden zoomlenzen en diafragma's die concurreren met prime-lenzen. Sommige zijn angstaanjagend duur, zoals de ongeveer £ 1.700, hoewel de soortgelijk gespecificeerde Tamron 24-70mm f2.8 Di VC USD SP £ 750 is. Voor cropped-sensor-spiegelreflexcamera's is dit misschien een betere optie voor £ 720. Andere opvallende modellen zijn de Sigma 18-35mm f / 1.8 DC HSM (verkrijgbaar voor alle grote SLR-merken) voor £ 650 en de £ 620.

Een lichtgewicht, slanke lens is handig voor reizend licht. Deze staan ​​bekend als pancake-lenzen. Er zijn niet veel om uit te kiezen voor SLR's, maar er zijn er nogal wat voor CSC's. De meeste zijn prime lenzen en hebben de neiging om relatief niet-avontuurlijke maximale openingen te hebben, maar de voor Micro Four Thirds-camera's (£ 250) is een opmerkelijke uitzondering.

De voordelen van het kopen van een macrolens of een tilt-shift lens

Er zijn een paar andere categorieën lenzen die u misschien zou willen overwegen. Macro-lenzen zijn gespecialiseerd in foto's van kleine onderwerpen en introduceren een andere specificatie, de vergrotingsverhouding. Een 1: 1-verhouding betekent dat de lens kan scherpstellen op een onderwerp van dezelfde grootte als de sensor en dat het het kader vult. Een bijgesneden SLR-sensor meet ongeveer 25x17 mm, dus een onderwerp dat slechts 25 mm breed is, strekt zich uit van rand tot rand van het frame.

De andere belangrijke specificatie voor macro is de brandpuntsafstand. Hoe langer het is, hoe verder weg de camera van het onderwerp kan zijn en toch een hoge vergroting kan bereiken. Brandpuntsafstanden rond de 100 mm zijn normaal, met een minimale focusafstand van 30 cm voor een vergroting van 1: 1.

Een tilt-shift lens doet vreemde dingen met de geometrie van een foto. Ze zijn voornamelijk ontworpen voor het fotograferen van gebouwen zonder het perspectiefeffect waardoor parallelle lijnen samenkomen. Stel je voor dat je een hoog gebouw wilde fotograferen met een tilt-shift lens. Eerst richt je de camera direct naar de voorkant van het gebouw, zodat de lens waterpas en recht tegenover de gevel van het gebouw staat. Vervolgens past u de kantel- en schuifregelaars op de lens aan, zodat de compositie de bovenkant van het gebouw omvatte. Het effect is vergelijkbaar met pannen rond een groothoekopname in plaats van de camera te kantelen. U kunt een vergelijkbaar effect bereiken met de rechtopstaande gereedschappen van Lightroom, maar u krijgt scherpere resultaten door het te doen met een tilt-shift lens.

Objectieven gebruiken om speciale effecten te creëren

Macro- en tiltverschuivingslenzen kunnen ook worden gebruikt om een ​​vlijmscherpe scherpstelling van de voorgrond, middellange afstand en achtergrond in landschapsschoten te bereiken. Als alternatief kunnen ze een smalle strook van scherpe focus creëren terwijl het onderwerp aan beide zijden vervaagt. Het is vergelijkbaar met ondiepe scherptediepte-effecten van een normale lens met een groot diafragma, maar u kunt prescriptiever zijn over wat wel en niet scherpgesteld is. Tilt-shift lenzen zijn niet goedkoop, maar ze zijn een goede manier om toegang te krijgen tot een aantal ongewone creatieve trucs om uw foto's te laten opvallen.

Een vergelijkbaar maar veel goedkoper alternatief is het Lensbaby-assortiment. Deze worden soms beschreven als speelgoedlenzen, maar met hun toenemende verfijning is die beschrijving niet langer volledig accuraat.

Ze zijn alleen handmatig scherpgesteld en in plaats van te proberen om scherp te stellen in het hele beeld, gebruiken ze verschillende soft-focuseffecten. Sommigen staan ​​toe dat de focuszoetvlek over het frame wordt verplaatst, zodat het in lijn ligt met het belangrijkste aandachtspunt. In sommige gevallen is het mogelijk vergelijkbare effecten in software te bereiken, maar als u deze in de camera toepast, wordt het effect een integraal onderdeel van het fotografische proces.

Er zijn verschillende andere handmatige focuslenzen beschikbaar, vaak met extreem grote openingen, zoals de SLR Magic 50 mm f / 0.95 voor Sony E Mount. Ze kunnen niet concurreren met de grote merken voor prestaties en het gebrek aan autofocus betekent dat je je tijd moet nemen, maar ze zijn geweldig voor extreme scherptediepte-effecten en fotografie bij weinig licht.