Lord of the Rings: Shadow of Mordor preview: Killer of orcs, controller of minds

"Je kunt hem doden of hem in de maling nemen", zegt de handler die waakt mijn schouder terwijl ik Lord of the Rings speel: Shadow of Mordor. Ik staar naar Kaka the Legend, een orc war chief, terwijl hij smeekt om zijn leven. Dit is dezelfde Kaka the Legend die vijftien van mijn beste mannen heeft vermoord. Het is dezelfde Kaka the Legend die me beschimpte op het slagveld en me vervolgens met een slag van achteren doodde. Het is dezelfde Kaka de legende die

wegliep van onze volgende ontmoeting als een lafaard. Ik achtervolgde hem, ik sloeg hem neer, en hier zijn we - ik, een man van de schitterende Witte Stad van Gondor, torenhoog boven deze bloedende urukleider, zijn mede orks verspreidde zich over vreemde hoeken waar ze op mijn zwaard gevallen waren. <[Verder lezen: Deze 20 absorberende pc-games zullen dagen van je leven eten]

Ik vermoord hem.

Lord of the Rings-achtig

Ik ging mijn Schaduw van Mordor-demo binnen met een

aanzienlijke

hoeveelheid scepsis. Ik had de eerste twee trailers van de game gezien en nou, het leek niet op zoals Lord of the Rings. Helemaal niet. Ik zou niet zeggen dat ik de grootste Lord of the Rings-fan ben. Ik controleer de kennis niet religieus of zo. Mijn vader overhandigde de boeken wel aan mij toen ik tien was, en ik heb The Hobbit , de trilogie en zelfs The Silmarillion meerdere keren gelezen. En jij weet je wat? Zelfs na het spelen van Shadow of Mordor, is er nog steeds een beetje van die twijfel. Het ziet er zeker uit als Lord of the Rings. Monolith heeft de grimmige, grijsachtig groene esthetiek van de originele 'Lord of the Rings'-trilogie van Peter Jackson teruggebracht, zonder de hyperrealistische kleuren van' The Hobbit 'te negeren. De orks zien eruit als orks, Mordor lijkt op Mordor en de hoofdpersoon heeft zelfs die heiliger-dan-thou Gondoriaanse instelling. Plus de menu's gebruiken wat ik alleen maar kan bedenken als 'het lettertype Lord of the Rings'.

Wat hebben we geleerd van decennia van film-tie-in-games, al was het niet om op hun hoede te zijn voor 'matching the esthetic'? (Ik kijk naar jou, Aliens: Koloniale mariniers en - met volslagen haat - Verloren: via Domus.)

Die eerste twee trailers leken op Monolith en / of WB had een fantastisch idee voor een Assassin's Creed-stijl spel en vervolgens de Lord of the Rings licentie over de top ervan gehamerd. Na ongeveer een uur spelen van het spel kan ik zeggen dat het nog steeds zo lijkt, maar het is veel minder schandelijk dan ik dacht. Voor één lijkt het team van Monolith de Heer echt te respecteren of the Rings licentie. Een van de hoofdredenen in het project was de naam-dropping van alle soorten B- en C-tier-personages tijdens onze eerste presentatie-Celebrimbor this en Isildur dat en "Oh, er is dit ene deel van de Lord of the Rings-bijlagen waar …"

Overal ter wereld zijn er allerlei verzamelobjecten verborgen die misbruik maken van deze kennis, als u het type persoon bent dat graag dat soort dingen vindt. Omdat het een open wereld is, kan de volgorde waarin je deze artefacten ontdekt (als je ze al vindt) variëren en vermoedelijk zal je mening over verschillende personages volledig veranderen op basis van wat je tot nu toe hebt gevonden.

We hebben ook kreeg een glimp van een verhaalmissie waarbij onze oude vriend Gollum / Smeagol betrokken was. Gollum is niet de enige A-lister die op het geluid verschijnt, en dus zullen we een voorproefje krijgen van wat er met deze personages is gebeurd in de tachtig jaar tussen The Hobbit en Lord of the Rings. Dat is een fascinerend voorstel, en eentje waar ik geïntrigeerd door ben, mits het geen complete vuilnisbak is. Vijand van mijn vijand Maar het is terwijl

wordt gespeeld met

Schaduw van Mordor het wordt moeilijk om in te houden Bedenk dat dit ding is verbonden met de naam Lord of the Rings. Je bent bezeten door de geest van Celebrimbor, die berucht is voor het smeden van de Rings of Power (inclusief de favoriete macguffin van de serie, de One Ring). Hij en Sauron hebben wat onafgemaakte zaken om op te letten, natuurlijk, als een soort ruzie van een spook-op-geest gekmakende geliefde.

Om Celebrimbor te helpen, schaal je hele muren, hak je een miljoen orks in stukken en gebruik je mind control? Het hart van Shadow of Mordor is het aartsvijandsysteem. Orks zijn niet alleen veevijanden, maar soms bevordert het spel de status van kapitein, waardoor ze een naam en een soort "achtergrondverhaal" krijgen. De game volgt vervolgens altijd waar deze Captains zich bevinden, terwijl ze achter de schermen met elkaar communiceren en machtsstrijd spelen.

Je kunt op elk moment op jacht gaan naar deze Captains, of ze doden of je rare wraith gebruiken mind control-krachten op hen om ze van jou te maken. Met de laatste kun je je gedomineerde orks op je eigen missies sturen, waardoor ze in de krachtstructuur van een rivaliserende orc infiltreren of een leider vermoorden.

En als een van deze Captains je vermoordt of aan een gevecht ontsnapt, is het spel " onthoudt "wat er gebeurde de laatste keer dat je elkaar ontmoette en probeert het de volgende keer op te spelen. Sterven, in plaats van je te resetten, bespaart een vaag tijdje in de gamewereld, waarbij Captains sterker worden en elkaar verraden tijdens je afwezigheid. Een ork kapitein. Het is een fascinerend systeem, maar verandert dit ook in feitelijk een jager-de-actie-spel en op die momenten konden de ork's echt worden gerekruteerd als een generieke vijand zonder een probleem. Het is gemakkelijk om te vergeten dat je een Lord of the Rings-spel speelt wanneer je een heel leger orcs in stukken snijdt en in stukken snijdt en sommige van hun hoofden laat exploderen met de kracht van wraith-energie of zoiets?

Bottom line Dat gezegd zijnde, ik heb echt

genoten van

Shadow of Mordor. Als je enige klacht is dat het niet veel lijkt op een Lord of the Rings-game, nou, ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat het een van de Lord of the Rings-games is. Maar het

is

een leuk

spel

, periode, ongeacht de licentie die is bijgevoegd. Gevechten zijn vloeiend, stemactivisme is solide, en het jagen en dan uitlichten van de hooggeplaatste orks voor wraak is zeer bevredigend. Ik had niet echt een verhaal nodig om dat deel een uur lang te genieten, hoewel ik nog steeds benieuwd ben hoeveel herhaling je zult merken nadat je twintig of dertig uur hebt gespeeld.

Ik heb plezier gehad met Shadow of Mordor- veel meer dan ik had verwacht voorafgaand aan de demo. We zullen een volledige beoordeling geven wanneer de game in oktober wordt gelanceerd.