Medal of Honor beoordeling

bestek

De Tweede Wereldoorlog heeft de Medal of Honor-games het beste voor een decennium gedefinieerd. De afgelopen jaren is de populariteit van de serie afgenomen, omdat fans moderne gevechten omarmden, dus deze nieuwste game lijkt de franchise te rebooten door de actie te verplaatsen naar het huidige Afghanistan.

Spelers nemen de rol aan van een Tier One-soldaat, een getrainde specialist die met precisie vijandige linies en aanvallen infiltreert. Naast het hebben van verplicht gezichtshaar, heeft Tier One toegang tot snipergeweren met lange afstand en tot zwijgen gebrachte wapens voor onopvallende takedowns. Wanneer de situatie onvermijdelijk slechter wordt, schakelt de besturing over naar de Army Rangers, die meer traditionele methoden van oorlogsvoering gebruiken en toegang hebben tot luchtsteun.

Hoewel het geweldig is om te zien dat de Medal of Honor-serie eindelijk verder gaat dan de Tweede Wereldoorlog, biedt het huidige conflict in Afghanistan weinig mogelijkheden voor een gevarieerd spel. Op voertuigen gebaseerde missies helpen de voortdurende vuurgevechten te doorbreken, maar ze zijn zeldzaam. Een gedenkwaardig niveau dat aan de knoppen van een Apache-gunship zit, voelt meer als een schiettent omdat je geen directe controle hebt over de vliegroute van de helikopter.

Gedurende het spel zal er ten minste één ploegmaat altijd aan je zijde staan. Naast het geven van je orders, bieden ze je extra munitie, dus als je je standaardwapen vasthoudt, is het onmogelijk om ooit uit kogels te raken. Er is hier een gedenkwaardige uitzondering op, maar als je het hier zou schrijven, zou dit een van de beste delen van de campagne weggeven.

De vroege levels zijn het meest sfeervol, de krappe stadsstraten voelen claustrofobisch en zitten vol met verborgen gevaren, maar vanwege de bergachtige omgeving gaan de latere niveaus samen met enkele echt gedenkwaardige sequenties. Bellen in je eerste luchtaanval is vooral bevredigend als de explosie en de resulterende stofwolk je zicht even overschaduwt, maar het voelt al snel overmatig gebruikt als een methode van verhaalprogressie.

Hoewel de gevoelige verhaallijn goed wordt afgehandeld, is het nog steeds moeilijk om je in te leven in een stomme hoofdpersoon wiens gezicht nooit wordt gezien. Het plot pakt ook veel te bruusk op, waardoor de singleplayer-ervaring een kortstondige achtbaanrit is die uiteindelijk niets nieuws aan het genre levert.

De Tier One-modus voegt een herhalingswaarde toe en scoort je prestaties in elk level, maar spelers zullen snel de multiplayer-optie gebruiken. Ontwikkeld door DICE, makers van de Battlefield-franchise, voelt het veel gepolijst aan dan de hoofdcampagne. De gameplay is snel en evenwichtig, maar het classificatiesysteem is beperkt, scoreketenbonussen zijn moeilijk voor iedereen behalve de meest bekwame spelers om te ontgrendelen en veel van de kaarten voelen generiek en unexciting aan. Er zijn verschillende spelmodi beschikbaar, maar de meeste zijn eerder in andere titels te zien geweest.

Andere aanstaande high-profile releases lijken de Medal of Honor te verduisteren, ondanks de gratis publiciteit van de recente niet-troversy omliggende speelbare Taliban-personages. De singleplayercampagne is in minder dan zes uur voorbij en het valt nog af te wachten of de online multiplayer succesvol zal zijn. Het is jammer dat deze nieuwe, opnieuw opgestartte game simpelweg niet de vorm is waarnaar we hoopten vanuit de eens zo mooie serie.

Details
Prijs	£27
Details
Beoordeling	***